Summa summaris eda thannig

Siberia var OK, Mongolia var frabær, Kina var ædislegt, Vietnam lika. Kambodsia var ljuf og Tæland var OK. Ad fara svona langt er ekki audvelt, en vid gafumst aldrei upp, vid bordumst fyrir lifi okkar og gafum aldrei eftir. Vid erum tvo og Huld hefur hefur verid besti ferdafelagi sem eg hef haft. Thad er ekkert audvelt ad fara i min spor og eg byst vid ad fæstir geti thad, en hun gat thad og reyndist frabær a allan hatt. Sterk kona og godur felagi.

Vid erum komin til Danmerkur og merkilegt er ad vita ad vid hofum ekki verid rænd fyrr en vid komum hingad. Ad hugsa ser ad vera tvo manudi i Asiu i alls konar adstædum og ekki alltaf i venjulegum og oruggum adstædum, og lenda i litlu veseni, en koma svo til Vesturlanda, Danmerkur, fyrrverandi hofudborgar Islands, og lenda i thjofapakki, ha, ha, ha, ha...

Vid buum hja systur Huldar, Vigdisi og manninum hennar Gudjoni og hofum thad ædislega gott

Bestu kvedjur

Kristjan og Huld